మళ్ళీ కనిపించకేం..
ఎన్నాళ్ళయింది నిన్ను చూచి....మనసుతోనే నిన్ను చూడడం అలవాటు చేసుకున్నాను
రెండు మూడు దశాబ్దాల క్రితమే
నిన్ను మనసుతో చూస్తోనే కెరటంలా ప్రవహిస్తూ
బజార్లో దేనికో తగిలే వాడిని
ఆనాటి నీ ముగ్ధ మనోహర చిత్రం
విరగబూసి ఒరిగి పోతూండే నీ నవ్వు
తనువంతా తంత్రిని చేసి మీటి రాగమాలాపించిన
నీ స్వరం అలాగే
అలాగే ఇన్నేళ్ళనుంచి పదిలంగా దాచి ఆరాధిస్తున్నానే...
మళ్ళీ ఎందుకు కనిపిస్తావ్‌
ఎన్నెన్నో సార్లు ఎన్నెన్నో చెప్పాలనుకున్న
సమాధెైన స్వరం
గొంతు దాటని తొలి ప్రేమ,
పాదాలపెై పూలగుత్తిలా పడి ఎండి పోతూండేదే....
ఆశలు మోసులెత్తిన అన్నిసార్లూ నేను మూగగానే మిగిలానే
ఫ్రేములో బిగించిన రవివర్మ చిత్రంలా నువ్వూనూ....
ఊహావిహాయసంలో
అంత పెద్ద పెైట గాలికెగురుతుండగా
చందమామను నుదుటిపెై అంత పెద్ద బొట్టు పెట్టుకొని మేఘాల మాటున
వెన్నెల కెరటాలు కెరటాలుగా తిరుగుతూండేదానివే....
నిన్ను పిలవనెైనా పిలవలేదే.. తనువంతా తియ్యని బాధతో
రోజులన్నీ పరిమళించేవే
పరిమళ సోపాన పంక్తులపెై ఎన్నో అంతస్తులు ఎక్కాను
తిరిగి చూస్తే ఇప్పుడో.......
ప్రాణమైన భార్య తనువును
గుండెనూ కమ్ముకొని ఉండే బిడ్డలూ
నా హృదయ స్పందనలన్నింటినీవాళ్ళ కంటి వెలుగుల్లో
నింపుకుంటూంటారే...
ఎన్నాళ్ళయింది నిన్నుచూచి
నిజంగా కాలం వెనక్కు నడిస్తే ఎంత బాగుంటుంది..
ఒక్క జీవితం మూల్యాన్ని ఒక్క మూగనెై చెల్లించాను
ఈ కాలం పొడుగూతా ఈ పరిమళం నన్ను నడిపించింది
నువ్వు అలా గాలిలో మేఘాలలో ఉండు నేనశక్తుణ్ణి
ప్రియా మళ్ళీ కనిపించకేం......
No comments:
Post a Comment